درمان پیچ خوردگی مچ پا
برای تشخیص این آسیب جراح ارتوپد اقدام به معاینه فیزیکی مچ پا و ساق پا و ساق پا می کند ، پوست اطراف آسیب را لمس می کند تا نقاط حساسیت را بررسی کند و پای شما را حرکت می دهد تا دامنه حرکت را بررسی کند و درک کند که چه موقعیت هایی باعث ناراحتی یا درد می شود.
اگر آسیب دیدگی شدید باشد ، پزشک شما ممکن است یک یا چند اسکن تصویربرداری زیر را برای رد شکستگی استخوان یا ارزیابی دقیق تر میزان آسیب رباط توصیه کند:
اشعه ایکس. در طول اشعه ایکس ، مقدار کمی اشعه از بدن شما عبور می کند تا تصاویری از استخوان های مچ پا ایجاد کند. این آزمایش برای رد شکستگی استخوان خوب است.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). MRI ها از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر مقطعی یا سه بعدی دقیق از ساختارهای نرم داخلی مچ پا ، از جمله رباط ها استفاده می کنند.
سی تی اسکن. سی تی اسکن می تواند جزئیات بیشتری را در مورد استخوان های مفصل نشان دهد. سی تی اسکن اشعه ایکس را از زوایای مختلف گرفته و با ترکیب آنها تصاویر مقطعی یا سه بعدی ایجاد می کند.
سونوگرافی. سونوگرافی از امواج صوتی برای تولید تصاویر در زمان واقعی استفاده می کند. این تصاویر ممکن است به پزشک شما در قضاوت در مورد وضعیت رباط یا تاندون در زمانی که پا در موقعیت های مختلف است کمک کند.
درمان این آسیب بستگی به شدت آسیب شما دارد. اهداف درمانی کاهش درد و تورم ، بهبود رباط و بازگرداندن عملکرد مچ پا است. برای آسیب های شدید ، ممکن است جراحی توسط جراح ارتوپد توصیه شود.
از فعالیتهایی که باعث درد ، تورم یا ناراحتی می شوند خودداری کنید.
یخ. بلافاصله به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از کیسه یخ یا دوش آب یخ استفاده کنید و هر دو تا سه ساعت در حالی که بیدار هستید این کار را تکرار کنید. اگر بیماری عروقی ، دیابت یا کاهش حس دارید ، قبل از استفاده از یخ با پزشک خود مشورت کنید.
فشرده سازی برای کمک به جلوگیری از تورم ، مچ پا را با یک باند الاستیک فشرده کنید تا تورم متوقف شود. با محکم بستن مانع گردش خون نشوید. بسته بندی را در انتهای دورترین نقطه از قلب خود شروع کنید.
برای کاهش تورم ، مچ پای خود را بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید ، به ویژه در شب. جاذبه با تخلیه مایعات اضافی به کاهش تورم کمک می کند.
داروها
در بیشتر موارد ، مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم یا استامینوفن برای کنترل درد پیچ خوردگی مچ پا کافی است.
از آنجا که راه رفتن با پیچ خوردگی مچ پا ممکن است دردناک باشد ، ممکن است لازم باشد از عصا استفاده کنید تا درد کاهش یابد. بسته به شدت پیچ خوردگی ، پزشک ممکن است برای تثبیت مچ پا ، بانداژ الاستیک ، نوار ورزشی یا بریس مچ پا را توصیه کند. در صورت پیچ خوردگی شدید ، ممکن است گچ یا چکمه ای برای بی حرکت نگه داشتن مچ پا در زمان بهبودی لازم باشد.
هنگامی که تورم و درد به اندازه کافی کاهش یافت فیزیوتراپی آغاز می شود ، فیزیوتراپیست برنامه تمرینی را برای بازگرداندن دامنه حرکتی ، قدرت ، انعطاف پذیری و ثبات مچ پا شروع کنید. پزشک یا فیزیوتراپیست روش مناسب و پیشرفت تمرینات را توضیح می دهد.
تمرین تعادل و ثبات برای آموزش مجدد ماهیچه های مچ پا برای همکاری با یکدیگر برای حمایت از مفصل و جلوگیری از پیچ خوردگی های مکرر بسیار مهم است. این تمرینات ممکن است شامل درجات مختلف چالش تعادل باشد ، مانند ایستادن روی یک پا.
اگر هنگام ورزش یا شرکت در یک ورزش مچ پای خود را دچار پیچ خوردگی کرده اید ، در مورد زمان شروع فعالیت خود با پزشک خود مشورت کنید. پزشک یا فیزیوتراپیست شما ممکن است از شما بخواهد که فعالیتها و آزمایشهای حرکتی خاصی را انجام دهید تا میزان عملکرد مچ پای شما در ورزشهایی که انجام می دهید را تعیین کند.
در موارد نادر ، جراحی زمانی انجام می شود که آسیب بهبود نیابد یا مچ پا پس از یک دوره طولانی فیزیوتراپی و تمرینات توانبخشی ناپایدار بماند.
کلمات مرتبط :